Additional Reading Unit 25

Cover
Introduction
Main Index
Links

Unit 24

Unit Key 25

Unit 25

Passages 1 and 2 are from the Iliad, 3 and 4 from the Odyssey, and 5 is from the Homeric Hymns.

No vocabularies are given and the reader is advised to consult one of the following:

Liddell and Scott Abridged Greek Lexicon

Autenrieth, G. Homeric Dictionary, trans. by R.P.Keep

Cunliffe, R.J. A Lexicon of the Homeric Dialect

The Attic form of underlined words and endings is given in brackets at the end of the line.

1 Sarpedon urges his comrade Glaucus to join him in leading the Lycians to the attack

Γλαῦκε, τίη δὴ νῶϊ τετιμήμεσθα μάλιστα

ἕδρῃ τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσιν

ἐν Λυκίῃ, πάντες δὲ θεοὺς ὣς εἰσορόωσι, (-ορῶσι)

καὶ τέμενος νεμόμεσθα μέγα Ξάνθοιο παρʼ ὄχθας,

καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης πυροφόροιο;

τῶ νῦν χρὴ Λυκίοισι μέτα πρώτοισιν ἐόντας (ὄντας)

ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι, (ἑστάναι)

ὄφρα τις ὧδʼ εἴπῃ Λυκίων πύκα θωρηκτάων: (-ῶν)

῞οὐ μὰν ἀκλεέες Λυκίην κάτα κοιρανέουσιν (-έεις, -οῦσιν)

ἡμέτεροι βασιλῆες, ἔδουσί τε πίονα μῆλα (-ῆς)

οἶνόν τʼ ἔξαιτον μελιηδέα: ἀλλʼ ἄρα καὶ ἲς (-ῆ)

ἐσθλή, ἐπεὶ Λυκίοισι μέτα πρώτοισι μάχονται."

ὦ πέπον, εἰ μὲν γὰρ πόλεμον περὶ τόνδε φυγόντε

αἰεὶ δὴ μέλλοιμεν ἀγήρω τʼ ἀθανάτω τε

ἔσσεσθʼ, οὔτε κεν αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μαχοίμην (ἔσεσθαι)

οὔτε κε σὲ στέλλοιμι μάχην ἐς κυδιάνειραν:

νῦν δʼ ἔμπης γὰρ κῆρες ἐφεστᾶσιν θανάτοιο

μυρίαι, ἃς οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν οὐδʼ ὑπαλύξαι,

ἴομεν, ἠέ τῳ εὖχος ὀρέξομεν, ἠέ τις ἡμῖν. (ἴωμεν, -ωμεν)

2 Priam appeals to Achilles to yield him Hector's body

μνῆσαι πατρὸς σοῖο, θεοῖς ἐπιείκελʼ ʼΑχιλλεῦ,

τηλίκου ὥς περ ἐγών, ὀλοῷ ἐπὶ γήραος οὐδῷ: (-ως)

καὶ μέν που κεῖνον περιναιέται ἀμφὶς ἐόντες (ὄντες)

τείρουσʼ, οὐδέ τίς ἐστιν ἀρὴν καὶ λοιγὸν ἀμῦναι.

ἀλλʼ ἤτοι κεῖνός γε σέθεν ζώοντος ἀκούων (ζῶντος)

χαίρει τʼ ἐν θυμῷ, ἐπί τʼ ἔλπεται ἤματα πάντα

ὄψεσθαι φίλον υἱὸν ἀπὸ Τροίηθεν ἰόντα: (Τροίας)

αὐτὰρ ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους (ἔτεκον, -εῖς (acc.) )

Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, τῶν δʼ οὔ τινά φημι λελεῖφθαι.

πεντήκοντά μοι ἦσαν, ὅτʼ ἤλυθον υἷες ʼΑχαιῶν: (ἦλθον, -εῖς (nom.) )

ἐννεακαίδεκα μέν μοι ἰῆς ἐκ νηδύος ἦσαν,

τοὺς δʼ ἄλλους μοι ἔτικτον ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες.

τῶν μὲν πολλῶν θοῦρος Ἄρης ὑπὸ γούνατʼ ἔλυσεν·

ὃς δέ μοι οἶος ἔην, εἴρυτο δὲ ἄστυ καὶ αὐτούς, (ἦν)

τὸν σὺ πρῴην κτεῖνας ἀμυνόμενον περὶ πάτρης, (ἔκτεινας)

῞Εκτορα: τοῦ νῦν εἵνεχʼ ἱκάνω νῆας ʼΑχαιῶν (ναῦς (acc. pl.) )

λυσόμενος παρὰ σεῖο, φέρω δʼ ἀπερείσιʼ ἄποινα. (σου)

ἀλλʼ αἰδεῖο θεούς, ʼΑχιλεῦ, αὐτόν τʼ ἐλέησον, (-οῦ)

μνησάμενος σοῦ πατρός· ἐγὼ δʼ ἐλεεινότερός περ,

ἔτλην δʼ οἷʼ οὔ πώ τις ἐπιχθόνιος βροτὸς ἄλλος,

ἀνδρὸς παιδοφόνοιο ποτὶ στόμα χεῖρʼ ὀρέγεσθαι. (πρὸς)

3 Calypso's farewell to Odysseus

῞Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ ʼΟδυσσεῦ,

οὕτω δὴ οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

αὐτίκα νῦν ἐθέλεις ἰέναι; σὺ δὲ χαῖρε καὶ ἔμπης.

εἴ γε μὲν εἰδείης σῇσι φρεσὶν ὅσσα τοι αἶσα (σαῖς, ὅσα)

κήδεʼ ἀναπλῆσαι, πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι, (κήδη)

ἐνθάδε κʼ αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα φυλάσσοις

ἀθάνατός τʼ εἴης, ἱμειρόμενός περ ἰδέσθαι

σὴν ἄλοχον, τῆς αἰὲν ἐέλδεαι ἤματα πάντα. (ἔλδῃ)

οὐ μέν θην κείνης γε χερείων εὔχομαι εἶναι, (χείρων)

οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, ἐπεὶ οὔ πως οὐδὲ ἔοικε

θνητὰς ἀθανάτῃσι δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν." (-αις)

τὴν δʼ ἀπομειβόμενος προσέφη πολύμητις ʼΟδυσσεύς·

"πότνα θεά, μή μοι τόδε χώεο: οἶδα καὶ αὐτὸς (χώου)

πάντα μάλʼ, οὕνεκα σεῖο περίφρων Πηνελόπεια (σοῦ)

εἶδος ἀκιδνοτέρη μέγεθός τʼ εἰσάντα ἰδέσθαι:

ἡ μὲν γὰρ βροτός ἐστι, σὺ δʼ ἀθάνατος καὶ ἀγήρως.

ἀλλὰ καὶ ὣς ἐθέλω καὶ ἐέλδομαι ἤματα πάντα

οἴκαδέ τʼ ἐλθέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσθαι. (-εῖν)

εἰ δʼ αὖ τις ῥαίῃσι θεῶν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ, (ῥαίῃ)

τλήσομαι ἐν στήθεσσιν ἔχων ταλαπενθέα θυμόν: (-εσιν, -ῆ)

ἤδη γὰρ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα (ἔπαθον, ἐμόγησα)

κύμασι καὶ πολέμῳ: μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσθω."

4 The ghost of Odysseus's mother, Anticleia, tells him of the fate of his wife, son, and father back home in Ithaca

καὶ λίην κείνη γε μένει τετληότι θυμῷ

σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν: ὀϊζυραὶ δέ οἱ αἰεὶ

φθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα δάκρυ χεούσῃ.

σὸν δʼ οὔ πώ τις ἔχει καλὸν γέρας, ἀλλὰ ἕκηλος

Τηλέμαχος τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας (ἐϊσας -η)

δαίνυται, ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρʼ ἀλεγύνειν:

πάντες γὰρ καλέουσι. πατὴρ δὲ σὸς αὐτόθι μίμνει (-οῦσι)

ἀγρῷ, οὐδὲ πόλινδε κατέρχεται: οὐδέ οἱ εὐναὶ

δέμνια καὶ χλαῖναι καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα, (-η)

ἀλλʼ ὅ γε χεῖμα μὲν εὕδει ὅθι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ

ἐν κόνι ἄγχι πυρός, κακὰ δὲ χροὶ εἵματα εἷται:

αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσι θέρος τεθαλυῖά τʼ ὀπώρη, (-ῃ)

πάντῃ οἱ κατὰ γουνὸν ἀλωῆς οἰνοπέδοιο

φύλλων κεκλιμένων χθαμαλαὶ βεβλήαται εὐναί: (-νται)

ἔνθʼ ὅ γε κεῖτʼ ἀχέων, μέγα δὲ φρεσὶ πένθος ἀέξει (-ῶν)

σὸν νόστον ποθέων: χαλεπὸν δʼ ἐπὶ γῆρας ἱκάνει. (-ῶν)

οὕτω γὰρ καὶ ἐγὼν ὀλόμην καὶ πότμον ἐπέσπον: (ὠλόμην)

οὔτʼ ἐμέ γʼ ἐν μεγάροισιν ἐύσκοπος ἰοχέαιρα

οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν, (βέλεσιν)

οὔτε τις οὖν μοι νοῦσος ἐπήλυθεν, ἥ τε μάλιστα (νόσος, -ῆλθεν)

τηκεδόνι στυγερῇ μελέων ἐξείλετο θυμόν: (-ῶν)

ἀλλά με σός τε πόθος σά τε μήδεα, φαίδιμʼ ʼΟδυσσεῦ, (-η)

σή τʼ ἀγανοφροσύνη μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα. (-ῆ)

5 The blind old man from Chios' rocky isle

ἀλλʼ ἄγεθʼ ἱλήκοι μὲν ʼΑπόλλων ʼΑρτέμιδι ξύν,

χαίρετε δʼ ὑμεῖς πᾶσαι: ἐμεῖο δὲ καὶ μετόπισθε (-οῦ)

μνήσασθʼ, ὁππότε κέν τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων (ὁπότε)

ἐνθάδʼ ἀνείρηται ξεῖνος ταλαπείριος ἐλθών: (-έρηται, ξένος)

"ὦ κοῦραι, τίς δʼ ὔμμιν ἀνὴρ ἥδιστος ἀοιδῶν (ὑμῖν)

ἐνθάδε πωλεῖται, καὶ τέῳ τέρπεσθε μάλιστα;" (τίνι)

ὑμεῖς δʼ εὖ μάλα πᾶσαι ὑποκρίνασθʼ ἀμφʼ ἡμέων: (ἡμῶν)

"τυφλὸς ἀνήρ, οἰκεῖ δὲ Χίῳ ἔνι παιπαλοέσσῃ,

τοῦ πᾶσαι μετόπισθεν ἀριστεύουσιν ἀοιδαί."

ἡμεῖς δʼ ὑμέτερον κλέος οἴσομεν ὅσσον ἐπʼ αἶαν (ὅσον)

ἀνθρώπων στρεφόμεσθα πόλεις εὖ ναιεταώσας: (-μεθα, -ώσας)

οἱ δʼ ἐπὶ δὴ πείσονται, ἐπεὶ καὶ ἐτήτυμόν ἐστιν.

αὐτὰρ ἐγὼν οὐ λήξω ἑκηβόλον ʼΑπόλλωνα

ὑμνέων ἀργυρότοξον ὃν ἠύκομος τέκε Λητώ. (-ῶν, ἔτεκε)

__________ ____________ _____________ ____________________ _____________ ____________ _____________ _______________ ___________ __________ __________ __________ _____________ ________ __ _

Additional Reading Unit 25

(c) Gavin Betts, Alan Henry 2001